Jezus powiedział do siostry Marii Pierina Micheli:
Orędzie, 21 listopada 1938: "Popatrz jak cierpię, a mimo to jestem rozumiany przez tak niewielu. Jakie to szczęście, że spotyka mnie chociaż wdzięczność ze strony tych, którzy mnie kochają. Ofiarowałem moje Serce jako cielesny dowód mojej wielkiej miłości do Ludzkości i daję moje cielesne Oblicze jako dowód mojego Bólu za grzechy tejże samej Ludzkości."
Orędzie, 1936: "Tak bardzo bym chciał, by moje Oblicze odzwierciedlało najgłębsze cierpienia mojej Duszy. Niech ból i miłość mego Serca, będą bardziej uczczone! Kto mnie kontempluje, ten mnie pociesza."
Orędzie, 27 maja 1938: "Wpatruj się w moje Oblicze i przenikaj do głębi Bólu w moim Sercu. Pociesz mnie i szukaj dusz, które poświęcą siebie dla zbawienia świata."
Orędzie, 5 października 1944: "Droga córko, tak wiele grzechów nieczystości jest popełnianych w tym mieście, a tak niewiele dusz, które czynią pokutę. Pociesz i uraduj mnie.”
Orędzie, 12 czerwca 1942: "Te ciernie są grzechami, którymi każdego dnia ranią mnie ludzie. Cierniami, które upuszczają najwięcej krwi są te, które otrzymuję ze strony duchownych i ludzi religijnych. Istnieje wiele dusz, które pod maską religijności, ukrywają małostkowe życie bez ćwiczenia się w miłości. Pragnę, by wiele dusz mnie pocieszało, wiele dusz, wiele dusz!"
Jezus powiedział do siostry Marii od Świętego Piotra:
Orędzie, 1846: "Wszyscy ludzie, którzy poświęcą się Dziełu Naprawy mego Świętego Oblicza uczynią taki sam akt, jakiego dokonała św. Weronika. Poszukuję Weronik, aby otarły i uczciły moje Boskie Oblicze, które tak nieliczni adorują."
Orędzie, 21 listopada 1938: "Popatrz jak cierpię, a mimo to jestem rozumiany przez tak niewielu. Jakie to szczęście, że spotyka mnie chociaż wdzięczność ze strony tych, którzy mnie kochają. Ofiarowałem moje Serce jako cielesny dowód mojej wielkiej miłości do Ludzkości i daję moje cielesne Oblicze jako dowód mojego Bólu za grzechy tejże samej Ludzkości."
Orędzie, 1936: "Tak bardzo bym chciał, by moje Oblicze odzwierciedlało najgłębsze cierpienia mojej Duszy. Niech ból i miłość mego Serca, będą bardziej uczczone! Kto mnie kontempluje, ten mnie pociesza."
Orędzie, 27 maja 1938: "Wpatruj się w moje Oblicze i przenikaj do głębi Bólu w moim Sercu. Pociesz mnie i szukaj dusz, które poświęcą siebie dla zbawienia świata."
Orędzie, 5 października 1944: "Droga córko, tak wiele grzechów nieczystości jest popełnianych w tym mieście, a tak niewiele dusz, które czynią pokutę. Pociesz i uraduj mnie.”
Orędzie, 12 czerwca 1942: "Te ciernie są grzechami, którymi każdego dnia ranią mnie ludzie. Cierniami, które upuszczają najwięcej krwi są te, które otrzymuję ze strony duchownych i ludzi religijnych. Istnieje wiele dusz, które pod maską religijności, ukrywają małostkowe życie bez ćwiczenia się w miłości. Pragnę, by wiele dusz mnie pocieszało, wiele dusz, wiele dusz!"
Jezus powiedział do siostry Marii od Świętego Piotra:
Orędzie, 1846: "Wszyscy ludzie, którzy poświęcą się Dziełu Naprawy mego Świętego Oblicza uczynią taki sam akt, jakiego dokonała św. Weronika. Poszukuję Weronik, aby otarły i uczciły moje Boskie Oblicze, które tak nieliczni adorują."
